I-Tjing: de Nederlandse naam van de I-Ching

De naam "I-Tjing" heeft zich sterk in het Nederlands ingeburgerd vanwege de invloed van vroege Nederlandse vertalingen en de historische spelling vanuit een Nederlandse fonetische weergave van Chinese klanken.

Hier zijn de belangrijkste redenen waarom dit gebeurd is:

Vroege vertalingen uit het Duits

De bekendheid van het boek in Nederland werd sterk bepaald door de Duitse vertaling van Richard Wilhelm uit 1924, getiteld "I Ging".
Nederlandse vertalingen en lezers namen die Duitse klankweergave vrijwel direct over als "I-Tjing".

Nederlandse uitspraak en spelling

De klanken van het Chinees werden fonetisch aangepast aan de Nederlandse uitspraakregels.
De spelling "Tjing" sluit beter aan bij Nederlandse leesgewoonten dan het Engelse "Ching" of de officiële Chinese pinyin-spelling "Jing".

Vertrouwdheid en popularisering

Publicaties vanaf de jaren '60 en '70 maakten de naam "I-Tjing" populair bij een breed publiek.
Deze naam werd via boeken, tijdschriften en workshops wijd verspreid.

Recente overgang naar "Yi-Jing"

Tegenwoordig is men, mede dankzij globalisering en betere bekendheid met de officiële Chinese romanisatie (pinyin), meer geneigd "Yi-Jing" te gebruiken.
Toch blijft "I-Tjing" dominant vanwege historische en culturele verankering in Nederland.

Kortom: De term "I-Tjing" raakte ingeburgerd door historische vertalingen, klankadaptatie, en een vroege verspreiding van de Duitse versie van Richard Wilhelm. Hoewel "Yi-Jing" tegenwoordig steeds gangbaarder wordt, blijft "I-Tjing" om culturele en historische redenen sterk aanwezig in Nederland.